Waar dient de overloopaansluiting voor bij een waterontharder?

De overloopaansluiting van een waterontharder is bedoeld als een overstroombeveiliging. Wanneer door een technische storing het vullen van het zoutvat met water niet stopt en het zoutvat dreigt te overstromen zorgt de overloopaansluiting dat het water beheerst via een daarop aangesloten leiding wordt afgevoerd op het riool of kruipruimte.

Hoewel de kans zeer gering is dat de waterontharder ooit gebruik zal maken van deze overloopaansluiting zal het wel een enorme waterschade in je huis kunnen voorkomen mocht dit defect bij je optreden.

Een waterontharder heeft, naast een eventuele elektriciteitsaansluiting, vijf aansluitingen:

• de aanvoer waterleiding met hard water
• de retourleiding met onthard water
• de aansluiting waarop een slang is aangesloten voor het zoutvat
• de afvoeraansluiting die tijdens het regenereren het afvalwater loost op het riool
• de overloopaansluiting

Bij duo model waterontharders met een apart zoutvat zit dit overloopje alleen op het zoutvat. Bij compact model waterontharders is het zoutvat geïntegreerd in de waterontharder en is het overloopje aangebracht op de zij of achterkant van de waterontharder.

Niets is zo betrouwbaar als een overloop, die werkt altijd.

Belangrijk te weten en rekening mee te houden tijdens de installatie: omdat het een overloop betreft staat hierdoor geen druk op deze aansluiting en moet de slang die op de overloop is aangesloten altijd "naar beneden lopen" (op afschot worden aangebracht is het jargon hiervoor).

Normaal gesproken zal nooit water uit deze overloopaansluiting stromen, het is een laatste redmiddel om overstroming te voorkomen.

Tijdens een bepaalde fase in het regeneratieproces wordt het zoutvat gedeeltelijk gevuld met water. Hierdoor ontstaat pekel wat nodig is om de achtergebleven kalk en magnesium te verwijderen uit de ionenwisselaar. De besturing van de waterontharder zal een klep bedienen en zorgen dat een beperkt aantal liters het zoutvat in stroomt en zet daarna de klep weer dicht. In het zoutvat staat dan maar een klein laagje water.

Niets is feilloos dus is het denkbaar dat de toevoer van dit water in het zoutvat niet meer stopt. Vandaar dat in de meeste waterontharders een vlotter in het zoutvat is aangebracht als beveiliging. Mocht de waterklep defect raken en open blijven staan dan zal het water in het zoutvat stijgen en de vlotter steeds verder naar boven duwen en uiteindelijk een klepje dichtdrukken van de toevoerleiding waardoor meteen de toevoer van water naar het zoutvat stopt. Deze klep met vlotter is gelijk aan de techniek die wordt gebruikt om de toilet te vullen met een bepaalde hoeveelheid water.

Een klep met vlotter is een betrouwbaar onderdeel maar kan ook falen. Daarom heeft een toilet maar ook de waterontharder een "overloop". Niets is zo betrouwbaar als een overloop, die werkt altijd tenzij de daarop aangesloten slang dubbelgevouwen is. Het is dus van belang om gebruik te maken van een flexibele leiding die niet makkelijk wordt dubbelgevouwen.

Deze overstroom beveiligingsleiding hoort op het riool aangesloten te worden met inachtneming van een luchtopening. De slang hoort dus niet zomaar in een rioolafvoerleiding gehangen of gestoken te worden. Hoewel het niet netjes is, kan nog worden verdedigd om deze leiding uit te laten komen in de kruipruimte, maar onze voorkeur heeft dit niet omdat in deze situatie er een verbinding is tussen de lucht in de kruipruimte en het zoutvat. Het overloopje noch de leiding heeft een klep of ventiel en staat dus constant in "open verbinding" met elkaar en kan ongedierte en vuil (via tocht) van de kruipruimte naar het zoutvat.

sommige installateurs blijken naast een dosis technische kennis ook te beschikken over een toekomst voorspellende gave

De aanbevolen methode is om gebruik te maken van een rioolafvoerleiding waarop een sifon is gemonteerd. De sifon voorkomt dat rioolgas de woning in stroomt. Op de sifon wordt een pijpje aangesloten waar een constructie op is aangebracht die de leiding van de overloop via een luchtopening aansluit op de riolering.

Sommige installateurs blijken naast een dosis technische kennis ook te beschikken over een toekomst voorspellende gave. Zo weten ze bij voorbaat dat bij jou de waterontharder geen last gaat krijgen van een overstroming. Ook wij hebben het genoegen mogen hebben dat zo'n begaafd installateur de waterontharder bij ons kwam installeren.

Zo vertelde hij ons, toen we vroegen waarom het overloopje niet werd aangesloten: "dat overloopje hoef je niet aan te sluiten, er zit een vlotter in het zoutvat en die voorkomt dat er teveel water in het zoutvat stroomt, die overloop heb je dus niet nodig". Overigens blijken meerdere installateurs over deze gave te beschikken zo hebben wij vernomen van andere waterontharder eigenaren.

Als dit overstromen nooit zou plaatsvinden dan had de fabrikant ook geen overloopje aangebracht. Dat het er zit geeft dus al aan dat de fabrikant weet dat het mogelijk ooit zou kunnen gebeuren. Nee, natuurlijk niet bij jou, maar bij de buren. Vandaar dat bij de buren wel een slangetje is aangesloten op dit overloopje.

Hoewel wij heel dankbaar zijn dat we bezoek hebben gehad van juist deze installateur, houden we toch rekening mee dat een vergissing ooit hem ten deel zal vallen en mogelijk net toen hij bij ons was. Daarom hebben we voorzichtig gevraagd om "voor onze gemoedsrust" het overloopje toch aan te sluiten.

Ter overweging: stel dat je het overloopje niet hebt laten aansluiten en je ooit eens thuiskomt, de voordeur opendoet en de parketlatjes kabbelend op het water naar buiten ziet drijven. Hoe zou je dan reageren als de verzekeraar er achter komt dat je willens en wetens het risico hebt genomen en dit overloopje niet hebt aangesloten, wetende dat dit overloopje aangesloten op het riool deze kleine ramp had kunnen voorkomen? Zou hij zich wellicht beroepen op de algemene voorwaarden en je melden dat door jouw nalatigheid deze schade niet gedekt is?